Hayallerimle birlikte umutlarımın da yok olup gittiği, sevgilinin tabutuna konulmuş anılarım, yaşanılmışlarım, yaşanılmamışlarım, sevinçlerim ve acılarım taşınırken omuzlarda, ardından başım eğik, baka kalan gözlerimdeki sonsuz hüzün sanki artık hiç geri gelmeyecekmişçesine yüzümü terk eden gülümsemelerin yerini almış duygusuz, sönük bir çehre gidenlerin ardından kalmış bir miras sanki..
Yangın yerinden arta kalan küllerden yepyeni bir hayat çıkarken farklı bir dünyadaki yabancı bir evde;, sadece adanmış duygularla;
Genç âşıklara umudu, hayatı, fedakarlığı, sevdayı ve birlikteliğin tatlı sıcaklığını fısıldarken fıskiyeler, ruhumun derinliklerine sevdaların ölümünü haykırmakta…
Rüzgarın sazlıklarla birlikte inadına çaldığı melodiyi yere düşen su damlaları ile tamamlarken fıskiyeler;
Ruhumun göz yaşları sessizce süzülmekte, bantlarla tutturulmuş paramparça gönül kâsesinden..